Omstreeks 1784 vestigden de eerste vissers zich in een uitgestrekt duinengebied tussen Veurne en Adinkerke. Stilaan kreeg de nederzetting het uitzicht van een dorp en werd een parochie van Adinkerke met een eigen kerk: de St.-Pieterskerk. De Pannevissers stonden bekend om hun vakmanschap en hun volks karakter. Maar bij gebrek aan een schuilhaven weken steeds meer reders uit naar andere havens. De visserij verdween en zij die bleven vonden werk bij het opkomend toerisme. Wat gelukkig niet verdween, was het kleinschalig en volks karakter.


Kortom de bewoners van de St.-Pieterswijk in De Panne zijn trots op hun gezellige wijk.

Bron: Will Vansteene